bewoonde wereld...

Namaste, terug in de normale wereld, maar wat normeel is voor India is dat zeker niet voor ons westerlingen. Een paar dagen heb ik in een vissersdorp verbleven bij de swami/pater, die ik al sinds 1984 ken. Onder en tussen de palmbomen lijkt het allemaal heel romantisch, maar de werkelijkheid erachter is dit zeker niet.
Wat voor ons normaal is om 3x per dag te eten is daar soms maar 1x per dag. Het is dat de swami zo ontzettend veel energie heeft en bergen werk verzet, dat de mensen, die bij hem in het dorp wonen gezegende zijn. Zij hebben dan ook meestal 3 heel schamele maaltijden per dag. Het is natuurlijk 3x rijst met wat waterachtige saus. Het is in de onderste punt van India en dichtbij Sri Lanka. Daar is het nog steeds orlog tussen de singalezen en de tamil tijgers. Honderden mensen moet vluchten voor hun leven en als ze dan levend India hebben bereikt is er niets en niemand, die dan wat doet. De indiase regeing schiet zelfs op die mensen om er niet nog meer te laten komen, maar dat weerhoudt velen er niet van om te vluchten, want anders worden ze in hun eigen land doodgeschoten. Ik ben in die kampen wezen kijken en dat is nog erger dan erg. Alleen al hoe we er konden komen met de jeep. Zo'n 10 kilometer door het zand en de plassen en modder tot ik echt het gevoel had op het eind van de aardbol te staan. Die mensen hebben daar een beetje vis en verder helemaal niets. De swami brengt daar af en toe voedsel.
Mijn voedsel is gisteren niet zo goed gevallen, of ik heb kou gevat, maar mijn darmen en alles wat daar mee samne hangt is totaal van streek, dus ik moet stoppen om er hier geen smeerboel van te maken...tot de volgende keer, groetjes bert...vannacht moet ik ook nog met de nachtrein, die om 23.15u vertrekt en dat is ook geen feestreis in deze omstandigheden...bert...